HOI, IK BEN MARLOUS

Samen met mijn man en twee veel te snel opgroeiende jongens woon ik nabij Doorn en Leersum aan een onverharde weg in het bos. Ik vind het heerlijk om hier te wandelen met onze hond Olle, mijn jongens te zien ravotten en te genieten van de seizoenen. Ik houd van buiten zijn, lezen, een vuurtje stoken in de haard en een mooi glas wijn.

De afgelopen jaren heb ik mij gespecialiseerd in documentaire reportages. Op mijn pantoffels beweeg ik me door het leven van anderen, waarbij ik de dagelijkse rituelen en het samenzijn vastleg. Mijn stijl laat zich het best omschrijven als sfeervol, ongedwongen en met een vleugje esthetiek. Ik houd van mooie beelden, ongeposeerd en echt. Klanten bij wie ik heb gefotografeerd, ervaren mij als een rustig persoon met een goede energie.

Lenneke:

Ik heb je aanwezigheid als heel prettig ervaren. Zoals ik al zei, ik vond het mooi hoe geruisloos je je zo op je sloffen in onze kamer bewoog. Dat voelde heel natuurlijk.

Ik werk voornamelijk met natuurlijk licht en kies in de nabewerking veelal voor zwart-wit. Zwart-wit heeft de eigenschap om het bijzondere in het gewone te laten zien. Het benadrukt emoties en kan voor een dramatisch effect zorgen. Meestal vermijd ik hele harde zwart-wit contrasten, maar werk ik meer met zachtere grijstinten. Ik bekijk in de nabewerking wat het mooiste bij de foto’s past.

Naast opdrachten voor familiereportages houd ik me bezig met maatschappelijke reportages en dat brengt me soms op bijzondere plekken. Zo ben ik afgelopen jaar gestart met het volgen van Leefgemeenschap Bethanië in Amerongen. In deze unieke leefgemeenschap wonen de laatste 7 overgebleven diaconessen samen met vier gezinnen. Ik fotografeer hun vieringen, hun liefdadigheidswerk, maar ook hun dagelijkse leven. Eigenlijk is het een soort Year in the Life aan het worden. Aan het eind van dit project wil ik alle beelden bundelen in een boek om zo een mooi overzicht te kunnen geven van het leven in deze leefgemeenschap.

Benieuwd naar wat ik voor je kan betekenen? Stuur me een berichtje.

LENNEKE

“De kleuren, het contrast tussen scherp en onscherp, onze heerlijke chaos en de liefde. Heel erg mooi! Het geeft naar mijn idee een hele mooie weergave van de dag. En die glinsteringen in de ogen. Wat heb je er ongelooflijk veel aandacht aan besteed.

Ik vroeg de jongens vanavond hoe ze het hadden gevonden. Ze zeiden het volgende: ‘Leuk dat ze ons kwam fotograferen. 10 out of 10. Het was een mama-persoon. Ze leek op jou, zij vindt het ook belangrijk om voor de kinderen te zorgen en voor de natuur enzo.’

Ik heb je aanwezigheid als heel prettig ervaren. Mooi hoe geruisloos je je zo op je sloffen in onze kamer bewoog. Dat voelde heel natuurlijk. Tof ook echt hoe je verschillen in perspectief neemt, die foto’s vanaf de grond of onder de tafel zijn magisch.”

HILDA CLEVERING

“Onze taal is té beperkt om je terug te geven wat de foto’s met mij hebben gedaan én vooral wat ze voor mij betekenen. Terwijl ik toch echt bijzonder goed bij taal kan. Ontroerd. Er zit zoveel liefde in de beelden die jij hebt weten vast te leggen. En dat is niet enkel de liefde en verbinding in ons samen zijn. Jij zag ons! En wij konden volledig ons zelf in elkaars samen zijn.

Zowel Damon als ik reageren beiden op energie van iemand om ons heen. Hier zijn wij beiden super gevoelig voor. Geneigd om snel af te stemmen op de ander en/ of de behoefte van een ander. Het komt zelden voor dat wij vanaf binnenkomst van iemand bij ons thuis, zo in onze eigen energie kunnen blijven.

Ik vind ze allemaal prachtig! Hierin speelt zeker mee dat ik weinig tot beter gezegd géén beelden heb van ons in ons spontane zijn met elkaar. “